Waves
Γιατί queer-φεμινιστικό περιοδικό, γιατί από απόσταση και γιατί waves;
To έντυπο που κρατάτε αποτελεί για εμάς έναν νέο τρόπο έκφρασης της αγάπης μας, έναν σύνδεσμο. Είναι ακόμα ένας τρόπος να εκφράσουμε θυμούς, φόβους, εγγύτητες, οικειότητες και αποστάσεις. Συναισθήματα δικά μας, προσωπικά, που προκύπτουν και αναφέρονται στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο μέσα στο οποίο αναγνωρίζουμε τις εαυτές μας.
Είναι επίσης ένα μέσο για να βρεθούμε μεταξύ μας πρόσωπα αγαπημένα. Κορίτσια που συναντηθήκαμε στη συνέλευση του Μωβ Καφενείου, στο κατειλημμένο εργοστάσιο της Υφανέτ. Κάποιες από εμάς συμμετείχαμε στη δημιουργία της ομάδας, επιθυμώντας ο χώρος που πολιτικοποιούμασταν και δρούσαμε να αποκτήσει φεμινιστικά χαρακτηριστικά. Άλλες συμμετείχαμε αργότερα κατά τη διάρκεια της πορείας της. Όπως και να χει, η συνέλευση υπήρξε ο τόπος συνάντησης μας, ο τόπος που μεγαλώσαμε, πολιτικοποιηθήκαμε και αγωνιστήκαμε φεμινιστικά. Ήταν μια διαδικασία μέσα από την οποία αλλάξαμε μαζί. Μέσα από ασυνεχείς και διαφορετικές πορείες στον χρόνο, αισθανθήκαμε την ανάγκη η συνάντηση αυτή να ξανασυμβεί. Γιατί είμαστε από απόσταση, εδώ και καιρό πια. Άλλες έφυγαν για Βερολίνo, άλλες για Αθήνα και άλλες έμειναν στη Σαλονίκη. Προσπαθούμε λοιπόν με την έκδοση του περιοδικού να επινοήσουμε μια νέα για εμάς χωροχρονική συνθήκη, για να μη χάσουμε το κοινό νήμα που μας συνδέει. Το νήμα των ριζοσπαστικών queer φεμινισμών. Αυτή η έκδοση συγκροτεί για εμάς ένα νέο φάσμα συνύπαρξης, δημιουργίας και αγώνα, προσπαθώντας να πλάσσουμε τις ζωές μας με ορμή, νοιάξιμο και πείσμα.
Γιατί waves;
Γιατί μέσα από τη διαδρομή μας γνωρίσαμε τα κύματα του φεμινισμού και οι ζωές μας δεν ήταν ποτέ πια οι ίδιες. Γιατί ως κύμα ορίζεται η διαταραχή που μεταδίδεται στο χώρο και στο χρόνο, ακόμα και στο κενό. Γιατί αν δεις κύματα στον ύπνο σου σημαίνει σεξουαλική επιθυμία, γιατί τα κύματα είναι περιοδικά φαινόμενα, όπως και η έκδοσή μας, γιατί «the waves» ονομάζεται μία από τις νουβέλες της Virginia Woolf που μιλάει για το αποτύπωμα του χρόνου πάνω στις ζωές και τα κοινά βιώματα. Γιατί η προσπάθεια αυτή και η έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας πέρασε και αυτή με τη σειρά της από χίλια κύματα. Γιατί τα κύματα του φεμινισμού θέλουμε να γίνουν ακόμα πιο πολλά και να συνεχίζουν να ταράζουν τα νερά του κοινωνικού και του πολιτικού, να δημιουργούν και πάλι τους αγώνες. Για όλους αυτούς τους λόγους. Για όλους τους λόγους του κόσμου.
Γιατί queer φεμινιστικό περιοδικό;
Επιθυμητός μας στόχος, με όχημα την έκδοση, είναι να προκαλέσουμε ακόμη ένα ρήγμα στην αντίξοη πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας. Μέσα από μια διαθεματική οπτική πραγματευόμαστε ζητήματα έμφυλης βίας, ταξικής καταπίεσης, ρατσιστικής ρητορικής, σεξουαλικής ασφυξίας, επιχειρώντας να αναδείξουμε το πώς η μια καταπίεση συγκροτεί και ταυτόχρονα συγκροτείται από την άλλη. Παράλληλα θέλουμε να προωθήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και να φωτίσουμε βιώματα θηλυκοτήτων. Να μιλήσουμε για την αποπαθολογικοποίηση της θηλυκότητας, τη δύναμη που κρύβεται και στην παθητικότητα και στα σώματα που στέκονται επίμονα ή πεισματικά, ή απλώς στέκονται. Για την συναισθηματικότητα και γιατί είναι οκ να πέφτεις πίσω, μέσα, δίπλα και έξω και το να βυθίζεσαι σε και από αυτή. Για το αίσθημα της κοινότητας, τις σεξουαλικότητες που μετασχηματίζονται, τη γυναικεία αλληλεγγύη και τη sisterhood, τη συντροφικότητα και τον συλλογικό αγώνα.
Το περιοδικό το φανταζόμαστε σαν έναν χώρο έκφρασης, δημιουργίας, ενδυνάμωσης αλλά και σαν μέσο πολιτικής προπαγάνδας και εξωστρέφειας. Μέσα από αυτό θέλουμε να μοιραστούμε πολιτικές απόψεις, βιώματα, εργαλεία, πρακτικές, την προοπτική της κοινότητας. Θέλουμε να παρουσιάσουμε τις ιστορίες και τις κουλτούρες που αναδεικνύουν τις ρηγματώσεις, τις αποκλίσεις και τις ανομοιομορφίες στη φαινομενικά στιβαρή και ομοιογενή έμφυλη και εθνική αφήγηση. Οι αγώνες των φεμινιστικών ομάδων ενάντια σε αυτήν την πραγματικότητα, ο αγώνας των μεταναστριών στα κέντρα κράτησης, οι αγώνες ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση, την ομοφοβία, την τρανσφοβία και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, οι καθημερινοί αγώνες για ορατότητα και οι ατομικές αντιστάσεις μας δυναμώνουν, μας εμπνέουν, μας κινητοποιούν.
Τι θα διαβάσουμε στο παρόν τεύχος κοντολογίς;
Στο παρόν, επιλέγουμε να εκφραστεί η καθεμία μόνη αλλά και όλες μαζί παράλληλα, με διαφορετικούς τρόπους και μέσα.
Έτσι, συναντιόμαστε με το γυναικείο drag και τη θεατρικοποίηση του γυναικείου βιώματος μέσα απο την υπερβολή και την camp αισθητική σαν απελευθερωτική διαδικασία και στρατηγική.
Κάνουμε μια εισαγωγή στη θεωρία της διαθεματικότητας για να δούμε τα πολλαπλά συστήματα εξουσίας που αντιμαχόμαστε αλλά και τις διαφορετικές πτυχές των αγώνων μας. Γιατί θεωρούμε σημαντικό να εστιάζουμε και να αποδομούμε ταυτόχρονα το σεξισμό, το φασισμό, το ρατσισμό, την πατριαρχία, την ετεροκανονικότητα και τόσες άλλες καθημερινές βίαιες σχέσεις.
Θυμόμαστε παιδικές έμφυλες ανησυχίες μας.
Ξαναρίχνουμε μια ματιά στην Ιστορία του Ματιού του Bataille, καθώς προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε την πορεία της δικής μας επιθυμίας και σεξουαλικότητας και την σχέση ανάμεσα στην απόλαυση και την ενοχή.
Mας ενδιαφέρει να βρούμε τρόπους να καταγράφουμε, ν’ αποτυπώνουμε, να θυμόμαστε τη σεξουαλική μας απόλαυση, την καύλα μας, τις ερωτικές μας επιθυμίες, γι αυτό κάνουμε squirtingJ και επιχειρούμε να πορνογραφήσουμε.
Ακόμη, ανοίγουμε ζητήματα κριτικής εντός ενός ευρύτερου κινηματικού πεδίου και έτσι αναρωτιόμαστε πώς η αντιεξουσιαστική κριτική στις θρησκείες μπορεί να συναντιέται με ισλαμοφοβικά, αντιδραστικά επιχειρήματα και να εκφράζεται με μάτσο συμπεριφορές.
Ξαναθυμόμαστε τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς του 2016 στην Κολωνία, επιχειρώντας ν’ ανοίξουμε μία συζήτηση γύρω από τους σεξισμούς και τους ρατσισμούς που εκφράστηκαν τότε, τους αντισεξισμούς και τους αντιρατσισμούς. Ψηλαφούμε τα όρια μεταξύ των τελευταίων, την προβληματική ή και οριακή τους συνύπαρξη.
Καταγράφουμε εμπειρίες έγκλειστων μεταναστριών του κέντρου κράτησης Ελληνικού και στεκόμαστε σε αγώνες που διεξήγαγαν κατά τη διάρκεια λειτουργίας του ενάντια στην κράτησή τους. Διερωτόμαστε για το συσχετισμό της μετανάστευσης με τον εγκλεισμό και διερευνούμε το έμφυλο πρόσημο της καταπίεσης και της βίας που οι μετανάστριες υφίστανται.
Που, πως, πότε;
Το WAVES, αποτελεί άτακτη περιοδική έκδοση που γράφεται ατομικά και συλλογικά μεταξύ Θεσσαλονίκης-Αθήνας-Βερολίνου. Επιλέγουμε να διακινείται χωρίς αντίτιμο. Προκρίνουμε την ελεύθερη οικονομική συνεισφορά ως τρόπο υλικής στήριξης του εγχειρήματος καθώς αποτελεί κομμάτι της πολιτικής μας. Διακινείται στην έντυπη μορφή του μεταξύ φεμινιστικών, queer, lgbtqi, γυναικείων ομάδων αλλά και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων, ατόμων και συμμάχων από τον ευρύτερο ριζοσπαστικό και α/α χώρο, δομώντας ένα δίκτυο σχέσεων στήριξης, επικοινωνίας, ενδυνάμωσης. Στην ηλεκτρονική μορφή του βρίσκεται στο blog μας waves.espivblogs.net. Θα χαρούμε ιδιαιτέρως με σχόλια και την ανατροφοδότηση στο mail μας: waves@espiv.net
Καλή ανάγνωση!
~waves~
7/ 2017