Waves

Τη Παρασκευή 8/10/21  ταξιδεύουμε στη Λάρισα!

Στις 19:30 θα βρισκόμαστε στην κατάληψη Ντουγρού- Τζαβέλα 25 στο Queer Festival. Ελάτε να μιλήσουμε μαζί με τις queer βλαχοντάνες- τα ανώμαλα του κάμπου, για το περιοδικό και το 2ο τεύχος.

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο που γράφτηκε στα πλαίσια κάποιων συναντήσεων με σκοπό τη στήριξη καταγγελιών γυναικών περι βιασμού και σεξιστικών συμπεριφορών.

Καμία και κανένα μόνο!

ΠΟΙΕΣ/Α/ΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Το παρόν κείμενο είναι προϊόν μιας διασυλλογικής φεμινιστικής συνέλευσης, η οποία σχηματίστηκε για την αντιμετώπιση μιας υπόθεσης πολλαπλών καταγγελιών έμφυλης βίας με πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά. Όλες/α/οι εμείς συμμετέχουμε στο φεμινιστικό κι ευρύτερα ανταγωνιστικό κίνημα, και έχουμε επιλέξει ως μέσο πάλης την οργάνωση απέναντι στις πολλαπλές καταπιέσεις που παράγουν εναντίον μας τα αλληλοδιαπλεκόμενα συστήματα εξουσίας (πατριαρχία, καπιταλισμός, ρατσισμός). Έχουμε συναντηθεί σε πολιτικές διαδικασίες, σε δράσεις, στον δρόμο και αναγνωρίζουμε πως η έμπρακτη αλληλεγγύη, η στήριξη και η αλληλοπροστασία οδηγούν τελικά στην ενδυνάμωση και ανήκουν στα πιο ουσιαστικά εργαλεία των φεμινισμών μας.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

Τον Φεβρουάριο του 2021, ανέβηκαν σε φεμινιστικές ‒και μη‒ σελίδες τρεις καταγγελίες. Η πρώτη καταγγελία αφορούσε ομαδικό βιασμό, η δεύτερη απόπειρα βιασμού και η τρίτη αφορούσε άλλες παραβιαστικές/σεξιστικές συμπεριφορές. Μέχρι τώρα έχει γίνει γνωστό ότι συμμετείχαν ως κακοποιητές τα αδέλφια Γιάννης και Γιώργος Καφούρος*. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως οι ίδιοι  αυτοπροσδιορίζονται ως αναρχικοί.

Οι δύο θύτες επέλεξαν να κινηθούν νομικά εναντίον των σελίδων που δημοσίευσαν τις καταγγελίες, με σκοπό να  δημιουργήσουν ένα κλίμα φίμωσης και εκφοβισμού, και αυτό αποτελεί το πρωτοφανές της υπόθεσης. Πρώτη φορά ‒στη μέχρι τώρα κινηματική μας εμπειρία‒ είδαμε πολιτικά υποκείμενα του α/α χώρου που κατηγορούνται για κακοποιητικές συμπεριφορές να επιλέγουν τη νομική οδό. Η κίνηση αυτή των θυτών είναι εξαιρετικά επιθετική απέναντι όχι μόνο στις ιστοσελίδες, αλλά και στις ίδιες τις καταγγέλλουσες και το φεμινιστικό κίνημα συνολικά.

Με το ενδεχόμενο λοιπόν ενός μελλοντικού δικαστικού αγώνα, που όλες/α/οι γνωρίζουμε πόσο επίπονος, εχθρικός και οικονομικά δυσβάσταχτος μπορεί να είναι, οι καταγγελίες κατέβηκαν απ’ την πλειοψηφία των διαδικτυακών σελίδων (με εξαίρεση το indymedia). Επιπλέον, φίλοι και γνωστοί των θυτών έσπευσαν να τους υπερασπιστούν στον δημόσιο λόγο, επικαλούμενοι τον «καλό χαρακτήρα» τους.  Ένας απ’ αυτούς είναι και ο καλός τους φίλος, δάσκαλος και γνωστός αθλητής Ερμής Δημητρόπουλος, επίμονος υποκινητής της συγκάλυψης της υπόθεσης από την αρχή. Οι πρακτικές αυτές αναίρεσης και αμφισβήτησης των καταγγελιών συμβάλλουν στη συντήρηση του κακοποιητικού βιώματος, λειτουργώντας επανατραυματικά.

Την αναφορά των ονομάτων επιλέγουμε για λόγους πρόληψης, φροντίδας και αλληλεγγύης.

*Μόνο αυτοί οι δύο έχουν καταγγελθεί επώνυμα. Οι υπόλοιποι θύτες του ομαδικού βιασμού παραμένουν άγνωστοι.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

Οι καταγγελίες πατριαρχικής βίας είναι ένα από τα πολλά μέσα πολιτικοποίησης των βιωμάτων, αντίστασης και προώθησης της ορατότητας των παραβιαστικών και κακοποιητικών συμπεριφορών που έχουμε δεχτεί και δεχόμαστε. Ο βιασμός και κάθε μορφή παραβίασης των σωμάτων μας οφείλονται στην πατριαρχική δόμηση της κοινωνίας και τη διάχυτη κουλτούρα του βιασμού, οι οποίες νομιμοποιούν με τους χειρότερους όρους το δικαίωμα άλλων στα σώματά μας. Η δόμηση αυτή είναι εμφανής και στην ίδια την αστική δικαιοσύνη, η οποία παρουσιάζεται ως ακριβοδίκαιη και ουδέτερη, ενώ φέρει ξεκάθαρα  ταξικά, έμφυλα, θρησκευτικά και εθνικιστικά χαρακτηριστικά. Η εμπειρία μας και η ιστορική καταγραφή αποδεικνύουν πως πρόκειται για έναν θεσμό ο οποίος δεν επιτρέπει σε κάθε υποκείμενο που καταγγέλλει τον βιαστή του, σε εργάτριες/ες που καταγγέλλουν τα αφεντικά τους, στην/ον μετανάστρια/στη που έχει δεχτεί ρατσιστικές επιθέσεις και σε κάθε λοατκια+ άτομο που παλεύει ενάντια στην καθημερινή βία της ετεροκανονικότητας να δικαιωθούν.

Σ’ αυτό τον προνομιακό χώρο για ντόπιους θύτες λοιπόν, βρήκαν καταφύγιο και οι αδελφοί Καφούρου για να προετοιμάσουν το έδαφός της υπεράσπισής τους. Στη φαρέτρα των κακοποιητών που υπάρχουν στους πολιτικούς μας χώρους, αν και την επιλογή της νομικής οδού δεν την έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, βλέπουμε συχνά μια σειρά άλλων επιθετικών πρακτικών, όπως τη συγκάλυψη από πολιτικά μορφώματα στα οποία συμμετέχουν, στην αναίρεση των λεγομένων του υποκειμένου, την απομόνωση, τον εκτοπισμό του, τη λεκτική και φυσική επίθεση στο υποστηρικτικό του περιβάλλον.

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εμείς υποστηρίζουμε τις καταγγελίες ως ένα μέσο που προβάλλει και καθιστά σαφή την πολιτική διάσταση του βιώματος της καθεμιάς και του καθενός εντός της πατριαρχίας. Επιλέγουμε τη συλλογική αυτοπροστασία και αυτοάμυνα μέσω της φεμινιστικής συνεργασίας και οργάνωσης, ώστε να μην αφεθεί κανένα άτομο μόνο απέναντι σε εκφοβισμούς και νομικές πατέντες που λειτουργούν προς όφελος των κακοποιητών. Σημασία, άλλωστε, δεν έχει μόνο η συγκεκριμένη πράξη και τα πρόσωπα που την τελούν. Είναι πολλές οι στάσεις, συμπεριφορές και κουλτούρες που αναπαράγουν και συντηρούν την κακοποίηση και εν τέλει έρχονται να απαλλάξουν τους θύτες από τις ευθύνες τους.

Παράλληλα, δημιουργούμε σχέσεις ουσίας και προωθούμε την ενδυνάμωση για το καθένα και την καθεμιά, με όχημα τη φεμινιστική φροντίδα, τη συλλογική αυτομόρφωση και αλληλεγγύη, μέσα από πολύμορφους κοινωνικούς αγώνες. Σκοπός μας είναι να διεκδικήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, στον δρόμο, στους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους που μας εμπεριέχουν να μη χωράνε οι κακοποιητές, αλλά εμείς, οι δικές μας ανάγκες, οι δικές μας επιθυμίες, οι δικοί μας φεμινισμοί.

Απαντάμε μαχητικά και στηρίζουμε όλα εκείνα τα υποκείμενα και τις συλλογικότητες που ενδέχεται να βρεθούν μπροστά σε μια νομική όχληση, επειδή δίνουν χώρο και φωνή στα σώματα που δέχονται την πατριαρχική βία. Καλούμε φεμινιστικές ομάδες να αναδημοσιεύσουν το παρόν κείμενο με τις επισυναπτόμενες καταγγελίες, γιατί θεωρούμε πολιτική θέση να υπάρχουν πρωτογενώς οι καταγγελίες που περιέχουν τα ονόματα των κακοποιητών και των υποστηρικτών τους. Επιπρόσθετα, καλούμε όλες τις ομάδες του ανταγωνιστικού κινήματος να αναλάβουν την ευθύνη για αποκλεισμό των Γιάννη και Γιώργου Καφούρου από οποιαδήποτε μελλοντική πολιτική διαδικασία ή χώρο.

Αν τολμήσουν οι συγκεκριμένοι ή άλλοι θύτες να επιτεθούν ξανά με οποιονδήποτε τρόπο στα σώματά μας, στα υποκείμενα που καταγγέλλουν ή στα άτομα που τα στηρίζουν, θα βρουν σύσσωμο το φεμινιστικό κίνημα απέναντί τους.

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΕΣ

ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ

ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ ΕΙΔΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΙ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΑ, ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

(trigger warning : βιασμός, κακοποίητική /σεξιστική συμπεριφορά)

¹ https://athens.indymedia.org/post/1610155/

² https://athens.indymedia.org/post/1610468/

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ

Συνέλευση Ενάντια στην Πατριαρχική Βία   /  Bra-stards   /  Women’s Collective 619  /   Ιέρειες του Αίσχους  /  Atropa Belladonna  /  Antifa Sisterhood  /  Sabbat  /  Maleficia  /  Iterimpia  /  Λίλιθ  /  Ομάδα Πύραυλος  /  Waves  /  Κοροκογιόνες  / Πετρολέζα /  + Συντρόφισσες-α

Το Waves στην εκπομπή οι Λέξεις ταξιδεύουν στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου στις 9 το βράδυ.

Συντονιστείτε στο: https://kpaxradio.live/ekpompes/oi-lexis-pou-taxideuoun/waves/

κατεβάστε το σε μορφή pdf

Το ημερολόγιο τυπώθηκε σε 500 αντίτυπα, ως κομμάτι του εκδοτικού εγχειρήματος Waves και διακινείται χωρίς αντίτιμο χέρι με χέρι.

Γεννήθηκε αυθόρμητα από την ανάγκη να εκφράσουμε σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες, ανησυχίες σε σχέση με τον χρόνο που πέρασε, αλλά και αυτόν που θα έρθει. Στο πλαίσιο του “οι χρονιές περνάνε και η ελπίδα δεν φαίνεται”, να γεμίσουμε την προσδοκία του χρόνου που έρχεται με δικά μας περιεχόμενα νέα και ενδυναμωτικά.

To Waves αποτελεί άτακτη περιοδική έκδοση που συμπλέει με το ρεύμα των ριζοσπαστικών, κουήρ, φεμινιστικών πολιτικών και υπάρχει από το 2017. Παράγεται μεταξύ Αθήνας, Βερολίνου, Κοπεγχάγης και Θεσσαλονίκης και διακινείται χωρίς αντίτιμο. Διανέμεται στην έντυπη μορφή του μεταξύ φεμινιστικών, κουήρ, lgbtqi, γυναικείων ομάδων αλλά και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων, ατόμων και συμμάχων από τον ευρύτερο ριζοσπαστικό α/α χώρο, δομώντας ένα δίκτυο σχέσεων, επικοινωνίας και ενδυνάμωσης.

Είμαστε εδώ και είμαστε μαζί.
Χαρούμενο, αγωνιστικό, φεμινιστικό 2021!

Ξεφυλλίστε το online ή κατεβάστε το από εδώ.

Καλή ανάγνωσηηη

Στις 5/1 στο New Yorck στη Bethanien, μικρή παρουσίαση του εγχειρήματος και του πρώτου τεύχους και μετά… πάρτυ!

H αφίσα

afisa party berlin

και η πρόσκληση για το πάρτυ στα γερμανικά

invitation waves german

Waves

Γιατί queer-φεμινιστικό περιοδικό, γιατί από απόσταση και γιατί waves;

To έντυπο που κρατάτε αποτελεί για εμάς έναν νέο τρόπο έκφρασης της αγάπης μας, έναν σύνδεσμο. Είναι ακόμα ένας τρόπος να εκφράσουμε θυμούς, φόβους, εγγύτητες, οικειότητες και αποστάσεις. Συναισθήματα δικά μας, προσωπικά, που προκύπτουν και αναφέρονται στο κοινωνικοπολιτικό πεδίο μέσα στο οποίο αναγνωρίζουμε τις εαυτές μας.

Είναι επίσης ένα μέσο για να βρεθούμε μεταξύ μας πρόσωπα αγαπημένα. Κορίτσια που συναντηθήκαμε στη συνέλευση του Μωβ Καφενείου, στο κατειλημμένο εργοστάσιο της Υφανέτ. Κάποιες από εμάς συμμετείχαμε στη δημιουργία της ομάδας, επιθυμώντας ο χώρος που πολιτικοποιούμασταν και δρούσαμε να αποκτήσει φεμινιστικά χαρακτηριστικά. Άλλες συμμετείχαμε αργότερα κατά τη διάρκεια της πορείας της. Όπως και να χει, η συνέλευση υπήρξε ο τόπος συνάντησης μας, ο τόπος που μεγαλώσαμε, πολιτικοποιηθήκαμε και αγωνιστήκαμε φεμινιστικά. Ήταν μια διαδικασία μέσα από την οποία αλλάξαμε μαζί. Μέσα από ασυνεχείς και διαφορετικές πορείες στον χρόνο, αισθανθήκαμε την ανάγκη η συνάντηση αυτή να ξανασυμβεί. Γιατί είμαστε από απόσταση, εδώ και καιρό πια. Άλλες έφυγαν για Βερολίνo, άλλες για Αθήνα και άλλες έμειναν στη Σαλονίκη. Προσπαθούμε λοιπόν με την έκδοση του περιοδικού να επινοήσουμε μια νέα για εμάς χωροχρονική συνθήκη, για να μη χάσουμε το κοινό νήμα που μας συνδέει. Το νήμα των ριζοσπαστικών queer φεμινισμών. Αυτή η έκδοση συγκροτεί για εμάς ένα νέο φάσμα συνύπαρξης, δημιουργίας και αγώνα, προσπαθώντας να πλάσσουμε τις ζωές μας με ορμή, νοιάξιμο και πείσμα.

 

Γιατί waves;

Γιατί μέσα από τη διαδρομή μας γνωρίσαμε τα κύματα του φεμινισμού και οι ζωές μας δεν ήταν ποτέ πια οι ίδιες. Γιατί ως κύμα ορίζεται η διαταραχή που μεταδίδεται στο χώρο και στο χρόνο, ακόμα και στο κενό. Γιατί αν δεις κύματα στον ύπνο σου σημαίνει σεξουαλική επιθυμία, γιατί τα κύματα είναι περιοδικά φαινόμενα, όπως και η έκδοσή μας, γιατί «the waves» ονομάζεται μία από τις νουβέλες της Virginia Woolf που μιλάει για το αποτύπωμα του χρόνου πάνω στις ζωές και τα κοινά βιώματα. Γιατί η προσπάθεια αυτή και η έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας πέρασε και αυτή με τη σειρά της από χίλια κύματα. Γιατί τα κύματα του φεμινισμού θέλουμε να γίνουν ακόμα πιο πολλά και να συνεχίζουν να ταράζουν τα νερά του κοινωνικού και του πολιτικού, να δημιουργούν και πάλι τους αγώνες. Για όλους αυτούς τους λόγους. Για όλους τους λόγους του κόσμου.

 

Γιατί queer φεμινιστικό περιοδικό;

Επιθυμητός μας στόχος, με όχημα την έκδοση, είναι να προκαλέσουμε ακόμη ένα ρήγμα στην αντίξοη πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας. Μέσα από μια διαθεματική οπτική πραγματευόμαστε ζητήματα έμφυλης βίας, ταξικής καταπίεσης, ρατσιστικής ρητορικής, σεξουαλικής ασφυξίας, επιχειρώντας να αναδείξουμε το πώς η μια καταπίεση συγκροτεί και ταυτόχρονα συγκροτείται από την άλλη. Παράλληλα θέλουμε να προωθήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και να φωτίσουμε βιώματα θηλυκοτήτων. Να μιλήσουμε για την αποπαθολογικοποίηση της θηλυκότητας, τη δύναμη που κρύβεται και στην παθητικότητα και στα σώματα που στέκονται επίμονα ή πεισματικά, ή απλώς στέκονται. Για την συναισθηματικότητα και γιατί είναι οκ να πέφτεις πίσω, μέσα, δίπλα και έξω και το να βυθίζεσαι σε και από αυτή.  Για το αίσθημα της κοινότητας, τις σεξουαλικότητες που μετασχηματίζονται, τη γυναικεία αλληλεγγύη και τη sisterhood, τη συντροφικότητα και τον συλλογικό αγώνα.

Το περιοδικό το φανταζόμαστε σαν έναν χώρο έκφρασης, δημιουργίας, ενδυνάμωσης αλλά και σαν μέσο πολιτικής προπαγάνδας και εξωστρέφειας. Μέσα από αυτό θέλουμε να μοιραστούμε πολιτικές απόψεις, βιώματα, εργαλεία, πρακτικές, την προοπτική της κοινότητας. Θέλουμε να παρουσιάσουμε τις ιστορίες και τις κουλτούρες που αναδεικνύουν τις ρηγματώσεις, τις αποκλίσεις και τις ανομοιομορφίες στη φαινομενικά στιβαρή και ομοιογενή έμφυλη και εθνική αφήγηση. Οι αγώνες των φεμινιστικών ομάδων ενάντια σε αυτήν την πραγματικότητα, ο αγώνας των μεταναστριών στα κέντρα κράτησης, οι αγώνες ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση, την ομοφοβία, την τρανσφοβία και τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, οι καθημερινοί αγώνες για ορατότητα και οι ατομικές αντιστάσεις μας δυναμώνουν, μας εμπνέουν, μας κινητοποιούν.

 

Τι θα διαβάσουμε στο παρόν τεύχος κοντολογίς;

Στο παρόν, επιλέγουμε να εκφραστεί η καθεμία μόνη αλλά και όλες μαζί παράλληλα, με διαφορετικούς τρόπους και μέσα.

Έτσι, συναντιόμαστε με το γυναικείο drag  και τη θεατρικοποίηση του γυναικείου βιώματος μέσα απο την υπερβολή και την camp αισθητική σαν απελευθερωτική διαδικασία και στρατηγική.

Κάνουμε μια εισαγωγή στη θεωρία της διαθεματικότητας για να δούμε τα πολλαπλά συστήματα εξουσίας  που αντιμαχόμαστε αλλά και τις διαφορετικές πτυχές των αγώνων μας.  Γιατί θεωρούμε σημαντικό να εστιάζουμε και να αποδομούμε ταυτόχρονα το σεξισμό, το φασισμό, το ρατσισμό, την πατριαρχία, την ετεροκανονικότητα και τόσες άλλες καθημερινές βίαιες σχέσεις.
Θυμόμαστε παιδικές έμφυλες ανησυχίες μας.
Ξαναρίχνουμε μια ματιά στην Ιστορία του Ματιού του Bataille, καθώς προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε την πορεία της δικής μας επιθυμίας και σεξουαλικότητας και την σχέση ανάμεσα στην απόλαυση και την ενοχή.
Mας ενδιαφέρει να βρούμε τρόπους να καταγράφουμε, ν’ αποτυπώνουμε, να θυμόμαστε τη σεξουαλική μας απόλαυση, την καύλα μας, τις ερωτικές μας επιθυμίες, γι αυτό κάνουμε squirtingJ και επιχειρούμε να πορνογραφήσουμε.

Ακόμη, ανοίγουμε ζητήματα κριτικής εντός ενός ευρύτερου κινηματικού πεδίου και έτσι αναρωτιόμαστε πώς η αντιεξουσιαστική κριτική στις θρησκείες μπορεί να συναντιέται με ισλαμοφοβικά, αντιδραστικά επιχειρήματα και να εκφράζεται με μάτσο συμπεριφορές.

Ξαναθυμόμαστε τα γεγονότα της Πρωτοχρονιάς του 2016 στην Κολωνία, επιχειρώντας ν’ ανοίξουμε μία συζήτηση γύρω από τους σεξισμούς και τους ρατσισμούς που εκφράστηκαν τότε,  τους αντισεξισμούς και τους αντιρατσισμούς. Ψηλαφούμε τα όρια μεταξύ των τελευταίων, την προβληματική ή και οριακή τους συνύπαρξη.

Καταγράφουμε εμπειρίες  έγκλειστων μεταναστριών του κέντρου κράτησης Ελληνικού και στεκόμαστε σε αγώνες που διεξήγαγαν κατά τη διάρκεια λειτουργίας του ενάντια στην κράτησή τους. Διερωτόμαστε για το συσχετισμό της μετανάστευσης με τον εγκλεισμό και διερευνούμε το έμφυλο πρόσημο της καταπίεσης και της βίας που οι μετανάστριες υφίστανται.

 

Που, πως, πότε;

Το WAVES, αποτελεί άτακτη περιοδική έκδοση που γράφεται ατομικά και συλλογικά μεταξύ Θεσσαλονίκης-Αθήνας-Βερολίνου. Επιλέγουμε να διακινείται χωρίς αντίτιμο. Προκρίνουμε την ελεύθερη οικονομική συνεισφορά ως τρόπο υλικής στήριξης του εγχειρήματος καθώς αποτελεί κομμάτι της πολιτικής μας. Διακινείται στην έντυπη μορφή του μεταξύ φεμινιστικών, queer, lgbtqi, γυναικείων ομάδων αλλά και αλληλέγγυων συλλογικοτήτων, ατόμων και συμμάχων  από τον ευρύτερο ριζοσπαστικό και α/α χώρο, δομώντας ένα δίκτυο σχέσεων  στήριξης, επικοινωνίας, ενδυνάμωσης. Στην ηλεκτρονική μορφή του βρίσκεται στο blog μας waves.espivblogs.net. Θα χαρούμε ιδιαιτέρως με σχόλια και την ανατροφοδότηση στο mail μας: waves@espiv.net

 

Καλή ανάγνωση!

~waves~

7/ 2017

έ- έ- έρχεται!

Κάντε λίγη υπομονή.